Als uitbreiding op de Eerste Nederlandse kunstzijdefabriek in Arnhem is in 1922 dichtbij het station Ede-Wageningen een grote fabriek gebouwd. Dit gebouw was een groot vierkant, metselwerk gebouw met hoektorens. Alleen een deel van de ommuring staat nog overeind. In de fabriek werkten indrukwekkend veel mensen aan de productie van eindeloze draden die op rollen gedistribueerd werden over de hele wereld.

 

Als ontwerpuitgangspunt was er een stedenbouwkundige massaopbouw, gebaseerd op de typologie van de oude fabriek. Daarnaast is de geluidsbelasting op de gevels door spoor- en weglawaai een belangrijk aandachtspunt om  de bewoners een goede woonbeleving te geven. Het programma van eisen voorziet in een gevarieerd aanbod van woningen qua oppervlakte en doelgroep.

 

Geïnspireerd door de vele duizenden mensen die al die jaren hard gewerkt hebben in de oude fabriek en de oneindig lange vezels die ze daar geproduceerd hebben,
is het nieuwe ontwerp een ode aan dit gegeven. Op de prachtige locatie tussen stad en bos, toont de gevel vier geveltexturen die elk staan voor een fase in het oude productieproces: van cellulose, via draden naar getwijnde draad tot een weefsel.

 

Het gebouwencomplex biedt woonruimte aan 230 huishoudens. Dit grote aantal mensen past heel goed op deze plek door de vele mensen die hier altijd van en naar hun werk gingen. Komend uit het nieuw te bouwen station Ede-Wageningen kan iedereen lezen:

 

DIT GEBOUW IS EEN HERINNERING AAN
ALLE MENSEN DIE WERKTEN VOOR ENKA
EN AAN DE PRODUCTIE VAN KUNSTZIJDE