MeerHof State, Bennekom

De ligging tussen bos- en landbouwgebied en met name de symbiose tussen een levendig agrarisch- en middenstandsdorp en rustig ontspannen pensiondorp zijn de belangrijkste inspiratie voor de vormgeving van MeerHof State. Een architectuur die tegelijkertijd uitdrukking geeft aan een dorpskern die nu en van oudsher gonst van de bedrijvigheid en het ‘villa’dorp, ontstaan tussen bossen en agrarische ruimte in een fraaie en stille omgeving. Een samengaan tussen de kleinschaligheid van het oude dorp en de grootschalige verblijven van de toeristen en van hen die bleven.

Architectuur

Gevoed door deze inspiratie is een gebouw ontstaan met een helder vorm- en materiaal gebruik. Een eigentijdse beeldentaal uit historische referenties. Een beeldentaal die de historie door het nu naar de toekomst wil doortrekken. Vormen en materialen die aansluiting zoeken bij betekenisvolle gebouwen in het centrum en de woningbouw aan de Kerkhoflaan en Algemeer.

Vormen

Kenmerkende fragmenten en typologieën worden uit hun context gehaald opnieuw geïnterpreteerd. De kap die traditioneel zorgt voor massa reductie in de hoogte wordt hier samengevoegd met de gevel waardoor geen kap maar een geknikte gevel ontstaat. De van oudsher gemetselde gevel met raamopeningen wordt hier teruggebracht tot schijf en gaat een spel aan met de zinken massa.

Materialen

In lijn met de nieuwe betekenissen die zo ontstaan worden traditionele materialen op een afwijkende wijze gebruikt. Het ambachtelijke zinkwerk van de geknikte gevel maakt het mogelijk geen goot toe te passen, maar het regenwater over de gevel tot op de straat te laten lopen. De gemetselde kopgevels uit een roodbruine baksteen in het kleine IJsselformaat zijn gemetseld in afwisselt liggend, staand en blokverband. Zo wordt stijl toegevoegd door het vlak te verdelen in respectievelijk liggers staanders en knooppunten.

Opbouw

Het gebouw bestaat uit twee delen waarbij elk deel is samengesteld uit drie beuken: één basis beuk aan de voor- of achtergevel en twee langsbeuken. Beuken eindigen altijd in een topgevel. In een beuk zijn waar gewenst rechtbeëindigde geveldelen aangebracht. Op die wijze worden met deze middelen gevels met verschillende karakters gecreëerd. Het noordelijk deel krijgt de basis bij de binnenplaats terwijl het bij het zuidelijkdeel de basis zich aan de Kerkhoflaan bevindt.

Samenstel

Zo ontstaat richting het van Slotenplein een accent doordat twee langsbeuken met de kopgevel hier opuit kijken. Door de basisbeuk aan de Kerkhoflaan van het zuidlijk deel wordt aankomst een accent gecreëerd door de kopgevel op de hoek met de Algemeer. De entree van de appartementen wordt juist bij de woningen aan de Algemeer gelegd. Hier wordt de gevelknik naar beneden gebracht om de entree te vormen en aan te sluiten bij de achterliggende woningen.